Jack Fleck
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Wzrost |
185 cm |
Narodowość |
amerykańska |
College |
nie uczęszczał |
Kariera | |
Przejście na zawodowstwo |
1939 |
Wygrane jako zawodowiec |
7 |
Jack Donald Fleck (ur. 7 listopada 1921 w Bettendorf, zm. 21 marca 2014 w Fort Smith) – amerykański profesjonalny golfista. Najbardziej znany z wygranej w mistrzostwach znanych jako U.S. Open w 1955 roku, gdzie pokonał swojego rywala Bena Hogana. Dożył 92 lat, stając się najstarszym żyjącym wtedy zwycięzcą U.S. Open[1].
Wczesne lata
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w Bettendorf w stanie Iowa i w tych okolicach dorastał. Jego rodzice byli niezamożnymi farmerami, którzy stracili swoje ziemie w latach 20. Uczęszczał do szkoły średniej oddalonej o około 11 km od swojego rodzinnego domu w Davenport (Davenport High School). Tam też zaczął swoją życiową przygodę z golfem, grając w tamtejszej drużynie golfowej. Następnie w połowie lat 30., został pomocnikiem tzw. caddy'm lokalnego dentysty. Zawodową grą zajął się od roku 1939, gdzie pracował jako profesjonalny asystent (Assistant Golf Professional) w klubie golfowym w Des Moines za 5$ na tydzień przed II. wojną światową. Podczas światowego konfliktu w roku 1942 dołączył do armii służąc w marynarce wojennej Stanów Zjednoczonych jako kwatermistrz[2]. Uczestniczył w operacji Neptun, inwazji desantowej z brytyjskiego okrętu rakietowego na plaży Utah w Normandii[3]. W ciągu dwóch tygodni po odejściu ze służby Jack wystartował w zimowych mistrzostwach PGA Championship, czyli jednym z czterech największych turniejów golfowych mężczyzn tuż obok U.S. Open, The Open Championship oraz The Masters Tournament.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Po kilku latach uczestniczenia w lokalnych zawodach oraz w wydarzeniach PGA Tour, Fleck zdecydował się grać na pełny etat tylko w wydarzeniach pokroju PGA Tour. W niecałe sześć miesięcy zdobył swoją pierwszą nagrodę w jednym z najważniejszych mistrzostw dla mężczyzn podczas U.S. Open w 1955 roku, które miało miejsce w San Francisco. Podczas 18-dołkowej dogrywki wyprzedził swojego rywala Bena Hogana trzema uderzeniami, zapewniając sobie tym samym zwycięstwo. W mistrzostwach U.S. Open deficytem dziewięciu uderzeń wpisał się na listę rekordów tych zawodów pokonując Tommy’ego Bolta[4]. W październiku 1956 roku Fleck przeniósł się do Detroit, gdzie został głową klubu golfowego Rochester[5].
W lutym 1960 roku wygrywa kolejne zawody na tournée Phoenix Open. Następnego roku zostaje po raz trzeci i ostatni zwycięzcą The Bakersfield Open. Następne lata nie przyniosły już wygranych, jednak w roku 1962 na mistrzostwach PGA znajduje się w pierwszej dziesiątce. Po śmierci żony Lynn zakwalifikował się do US Open w 1977 roku w wieku 55 lat, niestety złe wyniki dyskwalifikują go.
W lutym 1979 roku w dogrywce wygrywa mistrzostwa PGA seniorów[6], zanim jeszcze utworzono je oficjalnie. Został uhonorowany w projekcie The Iowa Golf Hall of Fame utworzonym przez tamtejsze zrzeszenie golfistów[7].
W 1993 roku Jacka Flecka spotyka nieszczęście, zalewa pola golfowe znajdujące się w jego posiadaniu na terenie Arkansas. Aby je uratować zmuszony jest sprzedać swój złoty medal z mistrzostw U.S. Open z 1955 roku. Żył wraz ze swoją małżonką Carmen w Fort Smith w stanie Arkansas.
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Pierwszą żoną Flecka została Lynn Burnsdale z Chicago. Poznali się w Davenport, po sześciu tygodniach znajomości wzięli ślub. Lynn urodziła mu jedynego syna, którego nazwali imieniem po sławnym golfiście Craigu Woodzie, zwycięzcy mistrzostw The U.S. Masters oraz U.S. Open z roku 1941. Żona Flecka aktywnie wspierała go w jego pasji, zachęcając go do udziału w różnych zawodach. Zmarła śmiercią samobójczą w roku 1975[8]. Ożenił się powtórnie w roku 2001 z Carmen, z którą spędził resztę swojego życia. Zmarł 21 marca 2014 roku w wieku 92 lat[9].
Wygrane podczas kariery zawodowej
[edytuj | edytuj kod]Wygrane PGA Tour
[edytuj | edytuj kod]Nr | Data | Zawody | Punkty zwycięstwa | Par | Wygrane z |
---|---|---|---|---|---|
1 | 19 kwietnia 1955 | U.S. Open | 76-69-75-67=287 | +3 | Ben Hogan |
2 | 15 lutego 1960 PGA Tour | Phoenix Open Invitational | 68-68-71-66=273 | −11 | Bill Collins |
3 | 1 października 1961 PGA Tour | Bakersfield Open | 71-71-69-65=276 | −12 | Bob Rosburg |
Rekordy PGA Tour
Nr | Rok | Zawody | Przeciwnik | Wynik |
---|---|---|---|---|
1 | 1955 | U.S. Open | Ben Hogan | Wygrana na 18 dołkach (Fleck:69, Hogan:72) |
2 | 1960 | Phoenix Open Invitational | Bill Collins | Wygrana na 18 dołkach (Fleck:68, Collins:71) |
3 | 1960 | St. Petersburg Open Invitational | George Bayer | Przegrana przez birdie na pierwszym dodatkowym dołku na rzecz przeciwnika |
4 | 1960 | Insurance City Open | Bill Collins, Arnold Palmer | Palmer wygrał przez birdie na trzecim dodatkowym dołku Collins został wyeliminowany przez birdie na pierwszym dołku |
5 | 1961 | Bakersfield Open | Bob Rosburg | Wygrał przez birdie na pierwszym dodatkowym dołku |
Inne wygrane
[edytuj | edytuj kod]- 1952 RGCC Shelden Invitational
- 1954 RGCC Shelden Invitational
- 1964 Illinois PGA Championship
- 1965 Illinois Open Championship
Wygrane w mistrzostwach seniorów
[edytuj | edytuj kod]- 1979 Mistrzostwa seniorów PGA
- 1995 Liberty Mutual Legends of Golf
Oś czasu
[edytuj | edytuj kod]Tournament | 1950 | 1951 | 1952 | 1953 | 1954 | 1955 | 1956 | 1957 | 1958 | 1959 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masters Tournament | NBU | NBU | NBU | NBU | NBU | NBU | P43 | P26 | P39 | P18 |
U.S. Open | CUT | NBU | NBU | P52 | NBU | 1 | CUT | P26 | CUT | P19 |
PGA Championship | NBU | NBU | NBU | P64 | NBU | P16 | P32 | P64 | WS | NBU |
Tournament | 1960 | 1961 | 1962 | 1963 | 1964 | 1965 | 1966 | 1967 | 1968 | 1969 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masters Tournament (golf)Masters Tournament | P34 | WS | P11 | 42 | CUT | Z | NBU | NBU | NBU | NBU |
U.S. Open | P3 | P27 | NBU | CUT | NBU | NBU | CUT | CUT | NBU | NBU |
PGA Championship | CUT | P19 | P7 | WS | NBU | P20 | P49 | NBU | NBU | NBU |
Tournament | 1970 | 1971 | 1972 | 1973 | 1974 | 1975 | 1976 | 1977 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masters Tournament | NBU | NBU | NBU | NBU | NBU | NBU | NBU | NBU |
U.S. Open | NBU | NBU | NBU | NBU | NBU | NBU | NBU | CUT |
PGA Championship | NBU | NBU | NBU | NBU | NBU | NBU | NBU | NBU |
NBU = Nie brał udziału
WS = Wycofał się
Z = Zdyskwalifikowany
CUT = Ze względu na niewystarczającą ilość punktów nie grał dalej (tzw. miss the cut)
"R" Remis
P64, P32, P16, PK = Rundy, w których zawodnik przegrał w mistrzostwach PGA
PK = Przegrana w kwalifikacjach
Zielone tło oznacza wygrane. Przez żółte tło rozumiemy znalezienie się w pierwszej 10.
Podsumowanie
[edytuj | edytuj kod]Zawody | Wygrane | 2. miejsce | 3. miejsce | Pierwsza 5-tka | Pierwsza 10-tka | Pierwsza 25-tka | Liczba wystąpień |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Masters Tournament | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 2 | 10 |
U.S. Open | 1 | 0 | 1 | 2 | 2 | 3 | 13 |
The Open Championship | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |
PGA Championship | 0 | 0 | 0 | 0 | 2 | 5 | 11 |
Suma | 1 | 0 | 1 | 2 | 4 | 10 | 34 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jack Fleck, Upset Ben Hogan in 1955 U.S. Open, Dies at 92 | Golf Channel [online], www.golfchannel.com [dostęp 2017-11-18] [zarchiwizowane z adresu 2017-02-28] (ang.).
- ↑ Sarasota Herald-Tribune - Google News Archive Search [online], news.google.com [dostęp 2017-11-18] .
- ↑ The Spokesman-Review - Google News Archive Search [online], news.google.com [dostęp 2017-11-18] .
- ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2016-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-04)].
- ↑ The Daily Reporter - Google News Archive Search [online], news.google.com [dostęp 2017-11-18] .
- ↑ Media Guide | PGA.org [online], www.pga.org [dostęp 2017-11-18] [zarchiwizowane z adresu 2017-03-27] (ang.).
- ↑ http://www.iowagolf.org/HTML/Hall_of_Fame/1990/JackFleck.html
- ↑ Jack Fleck [online], www.nndb.com [dostęp 2017-11-18] .
- ↑ Jack Fleck Was Unlikely Winner of ’55 U.S. Open - The New York Times [online], www.nytimes.com [dostęp 2017-11-18] (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Google Books Bettendorf Iowa's Exciting City published 2000